Przejdź do głównej zawartości

Posty

Wyświetlanie postów z grudzień, 2017

Herody - przedstawienie obrzędowe

wykonuje zespół Jastrzymbioki Herody Dzieci bawią się na podłodze. Gospodarz huśta najmniejsze dziecko na kolanie, gospodyni kroi ciasto. Gospodarz - Rajtu, rajtu Bartoniu, kaj to jedziesz na koniu? A jo jada do Gliwic, ni mom konska rynkawic, yno same gonki, co przikrywom sonki. Rajtu rajtu Bartoniu kaj to jedziesz na koniu/ Gospodyni - Niy podciepuj tak wysoko tego dziecia, bo go o ordeka chlaśniesz i z graczki przidom płaczki. Podźcie lepszy na swaczyna, zostało jeszcze pora sznitow zisty ze Godnych Świąt. Mocie dzieci, biercie. Dzieci częstują się babką, gospodarz zagląda do okna. Gospodarz - Pierońsko zima je dzisio na dworze i śniega tela. Bołech zajrzeć na krowy, dołech im siana. Mono za jakiś czas trocha popuści, bo nom zmarzną boroki. Gospodyni - A ogacioł żejś dobrze dźwiyrze z chlywa? Gospodarz - No toć, jeszczech tam dzisio zaglondoł, a krowy se tyż nachuchają, to chyba niy pomarzną. Gospodyni - Niy starej się, dyć chyba my wszystko jak trza za zim

Pieśniczki - kolędy po naszymu

wykonuje zespół Jastrzymbioki Jezus malusieńki Pon Boczek maluśki nyno tu saguśki płaczki kulo, dyć matulo niy dałaś pieluszki Dyć jo je boroka ni mom sam ziymioka ni mom nupla, ani futra nic dać ci niy moga . Dej mi chocioż sianka łod tego baranka co się pasie przi szałasie łogrzeje do ranka. Szlajerym i sianym Aniołow śpiywaniym grzyj się synku,moj rudzynku bydziesz Krolym, Panym Z narodzenia Pana Coż to za uciecha, Anioły grajom, ludziska se wsi wszyndzi śpiywajom, pies przi budzie , krole w szopie, koń kopytym w chlywie kopie co to za uciecha, Jezus sie rodzi Pasterze przi lesie lecom z rożkami kludzom sie starziki wroz ze starkami. Bajtle niesom tatulkowie, idom ciotki i potkowie co to za uciecha, Jezus się rodzi Kościół sie fest miyni, gołki blydujom w gołkach ludzie żłobka fest wypatrujom Dzwony bijom, kury piejom młode frelki zajś sie śmiejom co to za uciecha Jezus się rodzi. Ptoszki dzisio

Opowieść wigilijna

OPOWIEŚĆ WIGILIJNA Pokój w starym domu. Na środku stoi stół, obok dzieci dekorują choinkę. Z tyłu stoi chór. Chór śpiewa „ Cicha noc”. Babcia kręci się wokół stołu, mama przygotowuje kolację wigilijną. Dziadek siada na niskim krzesełku. Ruchem ręki przywołuje dzieci. Dziadek: Podejdźcie, opowiem wam coś zanim babcia i mama przygotują kolację. Jestem już stary i pamiętam wiele wigilii i tych spędzonych z waszą mamą, kiedy była jeszcze małą dziewczynką i tych wcześniejszych, gdy żyli jeszcze moi rodzice i dziadkowie. Gdy byłem małym chłopcem, takim jak ty Jacusiu [ dziadek głaszcze chłopca po głowie] mój dziadek zabrał mnie do lasu w wigilijny poranek, żeby ściąć niską sosenkę, taką, jak ta , która stoi tu obok, ale różniła się tym, że była żywym drzewkiem. Kiedy byliśmy w lesie zobaczyłem piękną choinkę na środku polany. Dziadek wyjął z koszyka siekierę i zaczął ją ścinać. Nudziło mi się, więc zacząłem rozglądać się po lesie. Wszędzie było biało, gdyż śnie

O Kubie co przoł grubie

O Kubie co przoł grubie

Rychtowani betlejki

Rychtowani betlejki. Spod chojinki Zeflik świynty, krykom ruszo uśmiychniynty, wcisko Dziecia sie  w Maryje. Toż siodejmy do Wilije Wielki wychraniani i rychtowani do Godow zaczynało sie na świynto Łucyjo. Łod tego czasu bajtle zaczynały wyszczigować roztomańte lańcuszki na  chojinka z kolorowych papiorow, ze starych tytek robiły gryfne, skrzydlate aniołki, a łorzechy łowijały pozłotkom, kiere starka cołki rok zbiyrali na przileżytość Godow. Rade chytały sie tej roboty, a potym jedne przed drugimi sie przekazowały, kiery zrobioł najdłogszy lańcuszek, abo nojpiykniejszo gwiozdeczka. A u Antończykow bajtli boło łosiym, toż czym bliżyj Godow, tym ta hołda cackow do łobstrojynio stromka rosła i rosła. Starzik zajś wysmyczyli ze kumory staro drzewiano skrzinia, we kierej trzymali betlejka jeszcze po swojich łojcach i szacowali kożdo figurka, kierych stoło moc przi stajynce. Latoś uznali, że trza bydzie betlejka cołko łodnowić i posztrajchować, bo już yjzel i kamela zamiast bro

Znaki

Znaki. góra wydrążona w środku wydaje się mniej dostojna. tajemnicze drzwi w tunelu prowadzą do jasności migającej świetlówki. droga biegnie na dalekie równiny tam gdzie rury i znaki pokrywające ziemię. należy skręcić w prawo by zostać zaszczepionym przeciwko ludzkości. należy skręcić w lewo by dotrzeć do najbliższego skurwysyństwa. idziesz tam? Morze ciężka chmura dyszy nad rozmazanym cieniem hałdy w kształcie wielkiego okrętu. płyną wokół ptaki. zanurzają się w ciemność gdy niebo pęka. czarna krew wypływa ze zranionej chmury. bogowie złoszczą się. nawet diabeł się piekli zanurzając ognisty gniew w posoce zieleni. hałda wszystko przydusi. skrzydła ptaków przybyłych z czeluści spłoną w jej wnętrzu. familoki zakwitają czerwoną cegłą. unoszą się w nich firanki na wietrze jak pomarszczone żagle. Pole wydeptane umarłe ślady po stopach dusz. na tym odludziu oddycha tylko śnieg. ostatnie źdźbło trawy kona.

Dziwne przipadki Zigusia Kryki cz. XII

  XII Zigusiowe choroby.   Ziguś Kryka bez cołki życi boł chłop mocny, postawny, jak to padajom – w barach szyroki, w rzici wąski, jak mo być chłop śląski, ale czasym i łonego chorobska morziły .Choć ni mioł cukrzicy, prostaty, ani wrzodow na żołądku, to miywoł czasym korowody z krziżym. Niejedyn by pedziol, iż niy dziwota, kie na grubie robioł i ciynżary musioł pryczyć, ale tak dorowdy, to Kryka wiela se som narobioł, że mu tyn krziż wysiodoł. Jego korowody zaczyny sie jak jeszcze boł blank młodym chłopym, ciekawym roztomańtych nowości. Jednego razu zaszoł na osiedle, kiere dziepiro niedowno postawili dlo tych wszystkich wandrusow, kierzi z roztomańtych stron do Jastrzymbio za robotom przijyżdżali Jedni już tam skludzili swoji baby, bo nowe, piykne miyszkania dostali w tych blokach, kiere im wartko stawiali. Boło to praje na jesiyń i ludziska wylazowali przed bloki, bo chłop z forom ziymioki prziwioz, coby se je mogli do piwnic śladować na cołko zima. Mocka tych ludzi pokupiło se ziym