Blog po śląsku- Ewelina Kuśka : Gwara śląska

 

 

  Lańcuch Posłochej dobrze, grzeszny człowieku, jak piykno Panna jechała poleku, jechała poleku na małym yjzelku, ze świyntym Jozefym i małym bajtelkiym. Ciśli bez pioski na suchej pustyni, poleku ciśli ku obcej ziymi. W rukzaku Jozef dzierżoł lańcuch złoty - geszyng łod krola, dobrej roboty. I prziszoł wojok od złego Heroda i świynty Jozef podropoł sie w broda, bo wyjom wojok ze kapsy bodzioka, toż Jozef wyjon lańcuch ze pojstrzodka. I doł wojokowi tyn lańcuch ze złota, a wojok poszoł do krola Heroda pedzieć, że Panna i bajtel som w grobie. A łoni z Jozefym poszli dalij sobie. Chachor. Jechała Panna na małym yjzelku ze świyntym Jozefym i małym bajtelkiym , bez wielko pustynio, kaj susza i pioski, niy boło tam rzyki, ani żodnej wioski. Już pić się sromotnie bajtelkowi chciało i klara bajtlowi kitka łodporzała niy boło już wody w bani ani kapki bajtelek mo łobie łodparzone szłapki. I naroz zejrzała chałpka familijo, fest się radowali Jozef i Ma

 

 

 

 

 

Staro pieśniczka

Elefant. Elefant mo wielki jak dwie chadry uszy, fachluje sie nimi, jak przidzie czas suszy I niy widzi bardzo, co mo pod szłapami. Wcale sie niy tropi małymi mrowcami co lotajom w piosku, ani chrobokami tyż sie niy przejmuje. Niy słocho uszami Jak szuszczom we piosku i klupjom we trowie, choć mo wielki uszy na wielkucnej glowie. Trompeta mo wielko. Tulto z rzyki woda, leje niom do gymby – tako mo wygoda. Ale niy uwidzi małej rybki w wodzie I czasym jom wciągnie ku swoji wygodzie. Niy chce ś niom nagrować, ani jom szterować, chce sie yno obloć i wodom napować. Mo elefant skora twardo choćby cegła. Niy przeżgo tej skory łoset, ani jegła. Toż coż go łobchodzi jak przilegnie mucha? Niy idzie przirownać jom do jego brzucha! Nic elefant niy wiy, ani wiedzieć niy chce, a ta mucha wcale w brzuch go niy połechce. Ja, wielki małego pojąć niy poradzi, chociaż mono wcale mały mu niy wadzi. Toż na elefanta niy gorszcie sie dzieci. On tyż mo utropy. Życi my niy leci tak prosto ze kympki, jak tup

Czereśniowe marzenia Jak zjem czereśniowa górę co czerwonym tryska sokiem tak urosnę, że niechcący nosem zetknę się z obłokiem jak to drzewo czereśniowe co czupryną łechce chmury dotknę nieba moją głową spojrzę w dół z samiuśkiej góry i uśmiechnę się do krówek co jak mrówki skubią trawę a za koszyk tych czereśni ucałuję moją mamę

Utopek Lojzik  cz. I Dobra rada Any

Szmaterlok Śmioł sie szmaterlok z muchy masary, że jodo ściepki i ni mo miary, toż je bachrato, czorno, ciciato, a że je szpetno, ni może za to. Śmioł sie z koprucha, że je lichawy, ni to ryszawy, ni to czornawy, a skrzidła blade mo jak nieboszczyk. Lepszy by kopruch te skrzidła łoszczig. Śmioł sie szmaterlok z moty i z osy, że szkoda na te, łowady rosy I szkoda pary już na godani, bo styknie yno wejrzeć se na ni, a już śmiych biere na taki straszki. Lepszy niech noszom na gymbach maski. Śmioł sie szmaterlok z robotnej pszczoły. Lepszy by miała łyknyć gorzoły, niż sztyjc   harować we dni i w nocy, a żodyn ni mo jom za to w zocy. Zajś szmaterlokow sztyjc podziwiają, za to , że szumnie, leko furgajom, że majom skrzidła fest kolorowe, bo szmaterloki, to som królowe. Wszyscy im przajom i się dziwiają, jak nad łąkami piyknie lotajom. Yno zapomnioł szmaterlok isto, że blank niedowno boł szpetnom glizdom, cołkom fusiatom i fest szłapat

Jo byda wojokiym. Mie sie zdo że byda wojokiym. muskle mom jak cilip żyniaty. Je żech sztajfny i mocny we gorściach,   robia sie podany do taty. Rod sie piera na miecze i pałki, rod wyciongom autoki i tanki, a jak mlyko dopadna, to pija aż wutultom na roz   poł kanki. Niy boja sie myszy i szczura, po bosoku loca na wiosna, toż byda wojokiym i koniec. Yno jeszcze troszyczka urosna. Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx Jeszcze kajś w pojstrzodku tyn pies wy mie wyje co bez głowy lotoł po Wańczury łące kaj w nocy traciły sie biołe kończyny mais i gynsipympki i miynty woniące . jeszcze kajś tyn bebok pod blachom mi kwionczy i pisko na cyji pod dźwiyrzami w siyni i czasym fojera pod starom dymbinom blank czerwionym łogniym w łoczach mi sie miyni jeszcze dłogom rajom idom straszki drogom że szkuty stowajom czasami mi dymba ale do tych berow z godek przi szkubaczkach śmieje po nocach moja śląsko gymba.

kopalnia po śląsku Byli se roz dwa kamraty, kierzi żyli jak brat z bratym. Już jak łoba byli mali, to do kupy się trzymali. Jedna trzesnia przekrowali, jednym balym se ciepali, jedyn heft do kupy mieli, używali jednych breli. I tak dycko se godali, kiedy jeszcze byli mali - Jak urosnom z nas już chłopy, to pójdymy do roboty i na gruba się przijmnymy- hajerami łostanymy. Tak sie stało, jak godali. A co potym boło dalij? Jak sjechali już na spodek zakludzono ich na przodek. Wszyndzi maras, wszyndzi  cima, łokiyn, ani dźwiyrzi ni ma i trza ciepać łopatami, choć ze strachu galotami łobum prało, że sromota. Aż popuścioł po galotach  jedyn kamrat i tak dżisnył, choćby kulok z wiyrchu piznył, abo ring popuśioł cały. A galoty sie stargały. Drugi kamrat tak sie zlynknył, że ze strachu praje klynknył. Potym puscioł sie chodnikiym i uciekoł z wielkim rykiym, a kamrata smoloł w przodku. Tela o kamractwie godki. Bo już s

Adelka se dzisio kolanko odrziła, bo chlasła o zola, tak sie zagapiła. Teroz siedzi w kącie, dzierży sie za nożka, boroczka Adelka, naszo mało dziołszka. Aż tu naroz przyszła starka od Adelki, a ta starka serce mo dlo bajtli wielki. Pohuhała nożka, pohalała liczka i już uśmiychniono mo dziołszka gymbiczka. Jak dobrze, że bajtle majom dobre starki, co ich ucholkajom, opowiedzą bajki, czasym ciompa utrzom, zista ufyrlajom, ci, co majom starki fest dobrze sie majom.

Bania. . Urosła przy płocie bania, choćby beczka. Fest jom podziwiała maluśko Hildeczka. Choć kole nij rosły kwak i oberiba, a dali marekwia i dłogo pokrziwa, to dziołszka na bania yno zaglonadała, aż w końcu do starki tak kiedyś padała: - Jak już przidzie jesiyń, to zrobia ś ni straszka. Do pojstrzodka wraża jako staro flaszka   i świyczka różniono, coby sie świyciła i coby przed siyniom tak bajtle straszyła. Bania je markotno na taki godania, bo przaje fandzoli, sztyjc poglondo na nia. Choć je fest bachrato, a fandzola chudo, to gorko w to wierzi, że kiejś im sie udo. Toż niy chce być straszkiym, a bardzij idolym, coby sie poasić przed calutkim polym.