Zbrzydło Jorgusiowi życi, obwiesić sie chcioł. Skuli tego zebroł linka i do lasa szoł. Szukoł stroma nojwiynkszego, o gałynziach hrubych, kiere by sie nadowały dlo Jorgusia zguby. Jak już żerdka znod porządno, linka se przewiesioł, zrobioł wynzeł, wloz na kympka, wartko sie łobwiesioł. A w tym czasie somsiod Danuś w lesie grziby zbiyroł. Skuli tego już łod rana cołki las łobtyroł. Jak już du dom mioł sie wracać i łopuścić las widzi - Jorguś uwionzany na stromie bez pas. Wisi Jorguś na gałynzi i na świat przezywo, toż podeszoł Danuś bliżyj i sie tymu dziwo. - Coż wy tam somsiedzie na stromie robicie? - Niy szteruj! Jo sie wiyszom, bo mi zbrzydło życi! - Ale czamu bez poł żejście sie swiązali? Czy Pon Boczek wom do reszty rozum łodebrali?! Dyć za kark sie wiyszo, a zginie sie flot! - Za kark przeca boli! - Jorguś cołki zblod - Musiałby żech chyba cosik z łebom mieć, coby se zadować tak straszliwo śmierć! A tak za brzuch bez połowa życi straca, a niy głowa.
Blog autorstwa Eweliny Kuśka :gwara śląska demonologia, wice po śląsku, opowiadania, wiersze, pieśniczki, filmiki. Wychowywała się w tradycyjnej rodzinie śląskiej, a zwyczaje i wartości, które wyniosła z domu z powodzeniem przenosi na grunt lokalnej społeczności, udzielając się społecznie. Jest autorką trzech książek napisanych gwarą śląską i dwóch tomików wierszy w języku literackim. Wice-Ślązaczka Roku 2012, nagradzana wielokrotnie w konkursach gawędziarskich i literackich.