Blog po śląsku- Ewelina Kuśka : Gwara śląska

  Jabłoń i starzik   Uchlasnył gałąź jabłoni podejcie rynka starziku spod cicho owoc ze stroma starzik umrzyli po cichu starzik umrzyli jak ptoszek zawrzyli łoczy zmynczone zaciśli sine pazury i książki w gości zamknione sztyjc gasnie świyczka i gaśnie wiater liściami ruszo jabłoń sadzili nosz starzik a somsiod jom dzisio spuszczo    

 

 

 

Pieśniczki dla zespołu „ Jastrzymbioki” Wionku mój. I Wionku   mój niech rzeka cie poniesie W cicho noc po falach wody płyń. Niech zowiszczom mi przocio duchy w lesie, Niech zowiszczom przocio duchy w sercu mym. II Synku mój wypatruj wionka mego. W cicho noc niech niesie go mój głos. Fale rzyki zanieście go do niego. Wodo niyś daleko utynskniony głos. III Serce me ucholkej wody rzeki, Serce stoj! Na chwila przestoń bić. Cichnie sowy hukani fest daleki. Niech ustanie świat, aż serce zacznie bić.

Staro pieśniczka

Pamiynci potka.  Szoł Jerzik do nieba na jednej szłapie a wartko choć kryka pociep we trule. i po co żejście dowali tyn kulas sztuczny do ziymie? Tam cilip w glasce maluśki niesie mi głos z gałynzi stroma mały chroboczek co żyje z kiyrchowa jak tyn kopidoł skrzidłami szuści. maj idzie krzipopom od płota. chalo mie anioł po licu skrzidłym swojigo przocio.   cicho noc przidzie tukyj -   tam wiecznie modro. niy ślimtej potek na cyji ci gro.                                                                     

Elefant. Elefant mo wielki jak dwie chadry uszy, fachluje sie nimi, jak przidzie czas suszy I niy widzi bardzo, co mo pod szłapami. Wcale sie niy tropi małymi mrowcami co lotajom w piosku, ani chrobokami tyż sie niy przejmuje. Niy słocho uszami Jak szuszczom we piosku i klupjom we trowie, choć mo wielki uszy na wielkucnej glowie. Trompeta mo wielko. Tulto z rzyki woda, leje niom do gymby – tako mo wygoda. Ale niy uwidzi małej rybki w wodzie I czasym jom wciągnie ku swoji wygodzie. Niy chce ś niom nagrować, ani jom szterować, chce sie yno obloć i wodom napować. Mo elefant skora twardo choćby cegła. Niy przeżgo tej skory łoset, ani jegła. Toż coż go łobchodzi jak przilegnie mucha? Niy idzie przirownać jom do jego brzucha! Nic elefant niy wiy, ani wiedzieć niy chce, a ta mucha wcale w brzuch go niy połechce. Ja, wielki małego pojąć niy poradzi, chociaż mono wcale mały mu niy wadzi. Toż na elefanta niy gorszcie sie dzieci. On tyż mo utropy. Życi my niy leci tak prosto ze kympki, jak tup

I Blyskła piyrszo żołto gwiozdka na niebie w Wilijo znak to że już porodziła Paniynka Maryjo a kaj ciepła swe promyczki zakwitały róże bo to dzisio na świat prziszoł Jezus- Dziecia Boże Kajś we śniegu, kajś pod lodym róza płatki suje lod rozpuści yno kiery z cołkich sił miłuje, lod rozpuści yno kiery mo serce łogniste jak tyn bioły śniyg na dworze tak festelnie czyste . II Rychtuj synku do Wilije bo już gwiozdka blysko, złotym blyskiym topi serca i łoświytlo wszystko. Rychtuj wartko łobrus, świyca! Piyczcie muter ryba, bo Dzieciątko już do łokna klupie w ciymno szyba. A w tyj gołce, w tyj czerwionej gymba starki urobionej, zmarszczkom gymba przełorano, stojom starka zadumano, zaglądajom na betlejka, kaj Dzieciątko małe, spomniajom se ta starka swoji życi całe. Rychtuj synku talyrz wiyncyj, bo tak zrobić trzeba, trza pamiyntać o żebrokach , co niy majom chleba.   I o bajtlach trza pamiyntać, o tych wszystkich małych, co mamulki na swaczy

                                                                Czarownica - ballada pochodzi z książki " Skąd sie bierom diobły"

Wczas

Jaki dynkmal. Umrzył Richuś na ciśniyni, leży na kiyrchowie. Niedowno go zakopali w zimnym, cichym grobie. Familijo łod Richusia zaczyna się głowić, jaki drogi dynkmal trza bydzie wystawić. Poszła baba z cerom na kiyrchow szacować, jaki Richusiowi mogby się podobać. A dynkmale roztomańte: z marmura, kamiynio i jeszcze inaksze . Rychtyg do zachcynio! Jedne majom krziże, a inksze aniołki, Przi jednych som ławki, kole inkszych stołki. A jaki kwioteczki! A jaki ozdoby! Rychtyg do zachcynio som nikiere groby! A miyndzy grobami jak z bajki cudnymi leży mały kopczyk usypanej ziymi, a na tej kupeczce je z patyczka krziżyk, a na tym krziżyczku siod se mały czyżyk. Niy siod na gobowcu piyknym i ozdobnym, łon śpiywoł na grobku, tym lichuśkim, drobnym. Pomyślała wtedy baba łod Richusia: „ Czy jo rychtyg dynkmal mieć bogaty musza?” A mono tam Richuś żyje w szczynśliwości   i dynkmal mu żodnej niy zrobi radości. Czy niy lepi spomnieć se ło tym co było,

Świynty Jon przichodzi. Osoby – 1. Sztefa, Bernada, Yma, Fela ( starsze kobiety), Agatka, Maryjka,Traudka, Cila      (młode), Leon, Achim ( chłopcy ), jeszcze dwie pary młodych, dwaj   chłopcy do skakania przez ogień. Scena jest podzielona w ten sposób, ze na jednej stronie stoją sztuczne choinki ( las), na środku siano (pole), po drugiej stronie szeroka błękitna szarfa (rzeka) i obok ognisko w takiej odległości żeby można było przez niego skakać. Scena I – pole. Bernada, Sztefa i Agatka grabią siano. Cały zespół śpiewa. Posenka I – Świynty Jon Bernada – Już je dość nieskoro, a to siano je dość dobrze przeschnione, jutro go mono pójdzie zbiyrać do stodoły. Sztefa – To zrobiymy teroz kopki, spiychejmy sie, bo już tam chyba Achima widza, jak idzie od lasa. Wyglondo na ta nasz Agatka, aże wyglondo. Bydzie pewnikiym chciał jeji wionek wyłowić, jak go ciepnie na woda, bo już od downa mo za niom łoko. Bernada – A ciebie by sie Agatko tyn Achim zdoł, abo ni? Agatka zawstyd

                   Hasiokorze Przidzie dzisio Richard sznupać po hasiokach, tych ,co sztyry stojom tu - przi familokach. Podźwigo śnich dekle i łodegno koty, potym sie zabiere wartko do roboty. Piyrsze drobne oszkrabiny i inksze abfele pocofo na boki i troszka przebiere. Konsek wosztu i prezwosztu- to do miecha wsuje, galoty i westa - O!westa pasuje! fusekle- te schroni, flaszki - do sprzedanio, konsek jakiś deki - przido sie do spanio, cajtongi - pozbiyro, yno ślydź ś nich ściepnie. Ślydź je fest smrodlawy - toż to go wyciepnie. Dwie czopki - te schroni, stary szrank - łobejrzi. I coż jeszcze Richard we hasioku zejrzi? Stare radio - je bez lampy, jakoś babsko keta - ta keta sie przido. O!Je cygareta! I kołki som przi ni! Szczynści dopisało, je tu dużo rzeczy co mu sie przidały. No i żymły suche i złom - tego szuko! Złom se sprzedo Richard i zjy żymła sucho. Jakiś cycychalter - to sie przido Fridzie. O!Pora bezdomnych ku hasioku idzie!