ż kołoczym do Młodego Pona - przedstawienie obrzedowe

I

Z kołoczym do młodego pona. wykonuje zespół Jastrzymbioki

W domu panny młodej – kucharka Ana, matka panny młodej Wichtora, dziewczyny do pomocy – 1 Francka, 2 Sztefa  3 Ludwina. Siedzą przy stole w kuchni, piją bonkawa.

Wichtora – I co, pokosztowałyście Ano tyn kołocz? Kiery je nojlepszy, bo mie się zdo, że tyn z bryjom, choć i tyn z makiym, tyż je fajnisty.

Ana  – Kożdy je dobry jak je świyży. Mie nojleszy szmakuje taki prosto ze pieca, jeszcze gorki, ale to ni ma dobre, bo zajś potym watroba wysiodo.

Wichtora – Ja na starość, to wszystko wysiodo. A wom dziołszko szmakowało? Wom tam jeszcze nic niy wysiodo, pra?

Francka – W pojstrzodku nic, ale szłapy mi wysiodajom od tego deptanio.

Ana – a co jo mom pedzieć, jak te młode już ustoć niy poradzom. Ja, pijcie ta bonkawa, bo jeszcze ta młodo musi łobrać kiere sznity pójdom do młodego pona.

Sztefa – Mono te moji, bo jo poradzą piyknie posypka ukłodać.

Francka – A mono moji, bo mój kołocz je dycko najszumniejszy.

Ludwina – A moji som nojbardzij wypieczone i jo se swoji blachy poznom.

Ana – Bele to niy bydzie z moji blachy ( śmieje się), abo z mamulczynej, bo my już som stare, to nom już je wszystko jedno, a wy jeszcze fest uciecha mocie, jak te wasze wybiere, bo to je na szczynści.

Wichtora – Ja, młodym kieby szczynści dopisowało, a nom to już pomału nic niy trza. Mie sie już łostatnio cera wydowo, je zech starkom dlo piynć wniukow, a mono chneda zajś byda mieć jakigo wnuka po tym weselu.

Ana – Tak to bywo z tymi starkami, jak w tej pieśniczce.

I piosenka – Za stołem panienki

Ana ( zwraca się do matki ) – A do potkow mosz narychtowany kołocz?

Wichtora – Ja, do potkow, do wszystkich ujcow, do farorza tyż trza zaniyść i do somsiadow,chyba żech żodnego niy pominyła.

Ludwina – A woniączki żejście wszyndzi powrażowali?

II

Wichtora – Ja i karteczki. Zarozki wom poczytom (wyjmuje bilecik) > coby nasi znajomi w pamiynci nos mieli, młodo para łod serca kołoczym się dzieli> Piyknie, pra? A terozki łobejrzicie te sznity ( wyjmuje jeden zapakowany kołocz i pokazuje wszystkim)

Ana – Toż wołej ta Felcia, czy już łobrała kiery kołocz poniesiecie do ślubnego.

Wichtora – Felcia! Felcia!

Wchodzi panna młoda.

Wichtora – Łobrałaś kołocz dlo ślubnego?

Felcia – Ja, tyn ze syrym i z tom szpiczatom posypkom łod Francki, łod Ludwiny z bryjom i z makiym łod Sztefy.

Wichtora – widzicie dziołchy, wszystki bydzie mieć szczynści i mono chneda się wydocie, bo łod kożdej po sznycie wybrała.

Dziewczeta głośno okazują radość.

Wichtora – Toż trza nom się do młodego zbiyrać.

Ana – a kto jedzie, bo jo musza tu dali kroć konski dlo tych somsiadow.

Wichtora – Felcia, wszystki dziołchy, jeszcze Achim starosta i somsiadka Hilda, bo poradzi piyknie śpiywać  i biere tyż swoja cerka Lusia żeby zbożym suła na szczynści dlo młodych. Toż rychtujcie się, a jo te konski narychtuja z kucharkom.

II piosenka o kołoczu.

W czasie trwania piosenki wszyscy opuszczają kuchnie, a  miejsce przy stole zajmują matka pana młodego –Matilda, ojciec – Alojz, pan młody - Ymil i starka. Starka obiera jabłko i nuci > Wszystkie nasze dzienne sprawy>

Starka – jakiś som latoś posmyrszczane te jabłka, gibko ich biere.

Matilda – dyć te najszumniejsze my na bryja do kołocza zesmażili, bo ludziom trza dać co nojlepsze.

Alojz – bezmała u Wichtory i Bercika już się wracali łod piekorza, mono z kołoczym zaro tu bydom. Rychtuj sie Ymil. Jeżejś chocioż poczosany?

Ymil – joch je dojść gryfny.

Starka – niech się ta młodo raduje że mo takigo szwarnego, młodego galana. Za moich czasów łojcowie chłopa wybiyrali cerze, takigo, kiery mioł dużo morgow. Nieroz boł już stary, a dziołcha młodo i musiała go brać. A potym to roztomańcie bywało. Jak choćby w tej pieśniczce

III

III piosenka – Łożynioł sie stary dziod.

Alojz – Cicho, baby, bo chyba rychtyg idom z tym kołoczym.

Wchodzą z kołoczem.

Matilda – Jezderkusie! Z kołoczym do Ymila przyszli.

Hilda – Witejcie łojcowie łod młodego pona, witejcie starko i ty panie młody. Przichodzymy sam z kołoczym, bo bez tego niy bydzie weselo.

Lusia – Kaj je tyn młody pon, bo tu sie o niego rozchodzi?

Achim – Joch je starosta. Prziszlech oszacować

czy bydziesz tej Felcie dojść gorko miłować.

Bo godka rychtuja już na wykupiny,

A frela rychtuje na wiano pierziny.

Pokoż mi się synku co cie oszacuja,

Bo weselny kołocz już pod nosym czuja.

Ymil – Przaja Felci i je żech gotowy do weselo.

Lusia – toż ci o przociu zaśpiywomy, a jo posuja zboże, coby wom się dobrze dzioło. ( Sypie zbożem z worka)

IV piosenka – Siadła pszczółka.

Wichtora – a teroz to nojważniesze z czym my sam prziszli. Felcia, godej swojimu istnymu o tym kołoczu.

Felcia – Tu mosz mój galanie kołocz wypieczony

I posypka, jak te liczka łod twej prziszłej żony.

Dolny konsek je z makiym, cobyś po inkszych ni mioł szmaku,

Drugi je z biołym syrym, cobyś boł zy mnom dycko szczyry,

A tyn wiyrchni je ze marmuladom, cobyś boł w doma jak boczonie przijadom

IV

Podaje mu kołocz, a on go podaje swojej matce.

Sztefa – A na wiyrchu mosz woniączka,

cobyś ta istno dycko całowoł po rączkach.

V Piosenka –

Wichtora – to teroz Ymilku już chneda bydziesz w naszej familiji.

Matilda – Ja, Pon Bog zaplać za tyn fajnisty kołocz. Radzi my som żejście ś nim prziszli.

Alojz – Podźcie ku stole, zaroz wom poleja. Dlo bob mom fajno , świyżo jajcowa, to już je na weseli, bo przeca godzi się żeby młody pon doł gorzołka i coby jom niy brakło.

Hilda – Toć, gorzolki ni może braknyć, bo łona je dobro na wszystko.

VI piosenka – Gorzołka dobra

W czasie trwania piosenki Felcia zakrada się za stół i podkrada butelkę wódki. Potem pokazuje ją dziewczyną i publiczności.

Felcia – Ukradlach jedna flaszka jak obyczaj korze żeby młody mioł na wykupiny.

Francka – A nie widzieli cie?

Felcia – Chyba ni.

Lusia – Ucz się żeby mieć wprawa jak bydziesz chłopu po kapsach sznupać.

Wichtora ( zwraca się do Matlidy) – Toż potym pokosztujcie tego kołocza kumo, musicie go łoszacować.

Matilda – Ja, a terozki skosztujcie keksu. Jo go już na weseli piykłach, bo łon dłogo je swiyży.

Hilda – Toż zaśpiywejmy jeszcze tymu młodymu o tyj wolności, bo terozki już bydzie dycko pod babskim pantoflym

VII piosenka – A ty mosz co zejś chcioł.

Alojz – wypijcie jeszcze po jednym.

V

Wichtora – Sam mocie fajnie, ale i jo i dziołchy som my słabe, łod rana kołocz my piykły, a jeszcze teroz trza go rozdować, lotać po sąsiadach. Trocha bajtle pomogom roznosić.

Alojz – To se nazbiyrajom jakich kotlokow, bydom rade.

Hilda – Ja, czas na nas, bydźcie zdrowi, a chneda się na weselu spotkomy do kupy.

Alojz – A wtynczas bydzymy tańcować i pić do rana. Ale terozki już z Panym Bogiym.

Wichtora – Podźcie, bo momy jeszcze wiela lotanio. Ale du dom pójdymy z pieśniczkom, bo trza nom się radować i Pon Boczkowi dziynkować.

VII Piosenka na zakończenie.