Bebok - straszki śląskie

Bebok

Starki i ciotki, opy i omy,

somsiod i potka dobry znajomy,

kożdy sztyjc straszy i yno godo,

że zmierzłe bajtle, to bebok zjodo.

Jak niy poschraniosz graczek z delowki,

jak we Wilijo niy zjysz makowki,

jak locesz, abo straszysz kamratki,

jak klupiesz wieczor w dźwiyrze sąsiadki,

to już cie straszom, że bebok leci.

Zaroz wylezie i zeżro dzieci.

Choć żejś go jeszcze niy widzioł wcale,

bo sztyjc kajś siedzi som na powale,

abo za ścianom szuści i klupie,

abo spi w szparze w starej chałupie.

Bebok w stodole, bebok je w rzece,

a jak tam przidziesz, to łon uciecze.

A je łoszkliwy, jak mało kiery,

choć ni mo kryki, ani giwery.

A jednak, bojom fest sie go dzieci,

bo żodyn niy wiy, skoro przileci.

Toż, kożdy dumo i rozważuje

jak tyż tyn bebok sie prezyntuje.

Czy łon je wielki jak kumin z gruby,

 Abo, jak mrowca bebok łoszkliwy

je mały, abo ciynki jak szpanga.

Czy łon mo muskle i dźwigo sztanga,

abo je leki jak gynsi piyrzi,

abo sie ledwa mieści do dźwiyrzi.

Mono mo skrzidła i je kudłaty.

Czy je ryszawy? Czy je łaciaty?.

Czorny, czy bioły? Czy w mantlu chodzi?

Czy mu sie dobrze, czy źle powodzi?

Wiela mo szłapow? Czy gibko loce?

A mono wartko, jak hazok skocze?

Skad wiy, czy bajtle w doma miyszkajom

I czy te bajtle fest wyrobiajom?

Żodyn niy widzioł. Kożdy sie boji.

I czym, tyn bebok je, drodzy moji?

Czy chned wycisnom go nowe stworki

I trefi bebok, kajś miyndzy bojki?

A bajtle  boć go sie już niy bydom,

chyba, że… w nocy beboki przidom.