Momy kreple w doma
Słowa starej śląskij pieśniczki som taki:
„ A my momy krepli w doma do pierona!
Pełny bifyj, cołko roma.
A my momy krepli w doma do pierona!
Pełny bifyj, cołki szrank.”
A prowda je tako, że dycko Ślązoczki rade piykły kreple, a już nojbardzij we „tłosty czwortek”, Ja, kiejś ludzie surowo przestrzegali postu, niy jodali masnego, aże do Wielkanocy, toż niy dziwota, że w tyn ostatni tydziyń zapustow kożdy musowo najod się słodkich krepli. O swoja figura niy starały się baby, tak jak to terozki, przeca stare porzekadło godo wyraźnie, że „ baba bez brzucha je jak garniec bez ucha”, a śląski stroje szyte boły tak, że jeszcze czyniły figura takij babeczki bachratszom, a bez co chłopeczkom jeszcze zocniejszom, bo przecyż mieli terozki wiyncyj miejsca do kuskanio. Niy boło sie tyż co dziwować młodym dziołszkom na wydaniu, że pojadły krepli, coby osłodzić se ostatni dni zapustow. We Popielcowo Środa młode synki rade obgadowały taki frelki, że niy znodły se galana bez cołki czas zabaw. Zdarzały sie tyż i taki chachary, kiere malowały na dźwiyrzach łod chałpy takij dziołszki niyprzistojne malunki. Ja, niyjedyn karlus odegroł się na dziywce za to, że niy poszła ś nim na zabawa, abo choćby i na szpacyr we wieczor po robocie. Dziwiły sie czasym synki, że dziołcha, choć samotno niy chce sie dać zaprosić na zolyty, ale przeca niy kożdy mo to „ cojś”, co frelka pociągo, a czasym tyż mono niejedna obawio sie, że może ji się przitrefić taki niyobyty synek, jak Felci Mazurzinej. Niy dali jak w te zapusty siedziała se ta Felcia na ławie w szynku „ Pod boczoniym”, kaj boła praje zabawa. Muzyczka piyknie grała, dziołchy, synki tańcowały, a tu narozki podeszoł ku Felci Bernad Macoń, na kierego łod downa „ miała łoko”. Ukłonioł sie piyknie i pado:
- A pójdziesz ty Felcia terozki tańcować?
- No toć że pójda – uradowała się dziołcha.
- Toż dobrze – oddychnył Bernad – nareszcie byda se mioł kaj siednyć.
No i powiydzcie, jak tu niy zjeść waszpeka krepli na pocieszyni?
Słowa starej śląskij pieśniczki som taki:
„ A my momy krepli w doma do pierona!
Pełny bifyj, cołko roma.
A my momy krepli w doma do pierona!
Pełny bifyj, cołki szrank.”
A prowda je tako, że dycko Ślązoczki rade piykły kreple, a już nojbardzij we „tłosty czwortek”, Ja, kiejś ludzie surowo przestrzegali postu, niy jodali masnego, aże do Wielkanocy, toż niy dziwota, że w tyn ostatni tydziyń zapustow kożdy musowo najod się słodkich krepli. O swoja figura niy starały się baby, tak jak to terozki, przeca stare porzekadło godo wyraźnie, że „ baba bez brzucha je jak garniec bez ucha”, a śląski stroje szyte boły tak, że jeszcze czyniły figura takij babeczki bachratszom, a bez co chłopeczkom jeszcze zocniejszom, bo przecyż mieli terozki wiyncyj miejsca do kuskanio. Niy boło sie tyż co dziwować młodym dziołszkom na wydaniu, że pojadły krepli, coby osłodzić se ostatni dni zapustow. We Popielcowo Środa młode synki rade obgadowały taki frelki, że niy znodły se galana bez cołki czas zabaw. Zdarzały sie tyż i taki chachary, kiere malowały na dźwiyrzach łod chałpy takij dziołszki niyprzistojne malunki. Ja, niyjedyn karlus odegroł się na dziywce za to, że niy poszła ś nim na zabawa, abo choćby i na szpacyr we wieczor po robocie. Dziwiły sie czasym synki, że dziołcha, choć samotno niy chce sie dać zaprosić na zolyty, ale przeca niy kożdy mo to „ cojś”, co frelka pociągo, a czasym tyż mono niejedna obawio sie, że może ji się przitrefić taki niyobyty synek, jak Felci Mazurzinej. Niy dali jak w te zapusty siedziała se ta Felcia na ławie w szynku „ Pod boczoniym”, kaj boła praje zabawa. Muzyczka piyknie grała, dziołchy, synki tańcowały, a tu narozki podeszoł ku Felci Bernad Macoń, na kierego łod downa „ miała łoko”. Ukłonioł sie piyknie i pado:
- A pójdziesz ty Felcia terozki tańcować?
- No toć że pójda – uradowała się dziołcha.
- Toż dobrze – oddychnył Bernad – nareszcie byda se mioł kaj siednyć.
No i powiydzcie, jak tu niy zjeść waszpeka krepli na pocieszyni?
Komentarze
Prześlij komentarz