Stacja IV
Jeżech tak stary, a sztyjc bajukom,
niy boł żech wierny twojim naukom.
Tyś mie uczyła rzykać i stować,
a czasym chylić ku spodku głowa.
A jo, mamulko burza sie sztyjc,
bo niy ma leko na świecie zyć.
Mom próżne rynce i próżno głowa,
w gymbie mom same oszkliwe słowa.
W gorści mom pełno gorzoły glaska,
a przed łoczami twoja zopaska.
Mom przed łoczami zopasek
wiela –
Jedna mo baba, drugo mo cera.
Mo tyż zopaska starka i potka,
w kożdej zopasce jej jejich godka,
a jo ś nich robia wielko fojera,
potym sie gorściom po piersiach piera.
Chca wyciepować oszkliwe słowa.
I zajś bajukom, dycko od nowa.
A ty, sztyjc stojisz z chackom przi boku,
i zajś chcesz uczyć mie piyrszych krokow.
Ty mie owiniesz, by łogrzoć kości,
zaglondosz łokiym pełnym litości.
Mom próżne rynce i próżno głowa.
Naucz mamulko mie życ od nowa.
Komentarze
Prześlij komentarz