Bania.
.
Urosła przy płocie bania, choćby beczka.
Fest jom podziwiała maluśko Hildeczka.
Choć kole nij rosły kwak i oberiba,
a dali marekwia i dłogo pokrziwa,
to dziołszka na bania yno zaglonadała,
aż w końcu do starki tak kiedyś padała:
- Jak już przidzie jesiyń, to zrobia ś ni straszka.
Do pojstrzodka wraża jako staro flaszka
i świyczka różniono,
coby sie świyciła
i coby przed siyniom tak bajtle straszyła.
Bania je markotno na taki godania,
bo przaje fandzoli, sztyjc poglondo na nia.
Choć je fest bachrato, a fandzola chudo,
to gorko w to wierzi, że kiejś im sie udo.
Toż niy chce być straszkiym, a bardzij idolym,
coby sie poasić przed calutkim polym.
Komentarze
Prześlij komentarz