Na drugim końcu miasta

Dawno temu

Ktoś zakopał w ziemi figurkę.

oddychała przez korzenie.

była jak niemowlę śpiące w chłodnej ciszy.

wsłuchiwała się w stukot kroków.

stworzenia dudniły nad jej czołem.

błogosławiła im sama będąc wyobrażeniem stworzenia.

Na drugim końcu miasta.

śmiech dzieci z biednej dzielnicy rozbraja szczerością.

pogoń za starym szczurem .

szczyt na kominie w cieniu odrapanej cegły.

brak światła.

powolne wkraczanie w butelkę napełnioną śmiercią.

zabawa w pociąg zbudowany z kapsli -

rój świetlików wyznacza koniec trasy na zakręcie tej samej ulicy.

ktoś właśnie idzie po wodzie.

ktoś podrzuca w górę wagony. trzęsie całą dzielnicą.

ktoś powtórzy z dumą że stąd się wywodzi

I wszyscy będą śpiewać ballady o tym że nikt tu już nie utonie.

ktoś właśnie chodzi po wodzie.

Komentarze

Gwara śląska najgryfniejsze wlazowania

Kuloki i hajcongi

Jak już przidzie styczyń to praje dycko je bioło za łoknym, aże bioło, autami ludzie niy poradzom wyjechać ze swojich placow skuli śniegu, a kaj człowiek sie yno niy podziwo, lotajom ludziska po szesyjach z roztomańtymi hercowami i inkszymi łopatami i łodciepujom te wielki hołdy. Wszyndzi je gładko i trza dować pozor jak sie idzie we ważnej sprawie na klachy do somsiadki, abo do roboty. A jak je zima w chałpach! Trza hajcować we wszystkich piecach, bo inakszy pazury łod mrozu ulatujom. Jo dycko myślach że nojlepszy sie majom ci, kierzi miyszkajom na blokach, bo dycko majom ciepło, niy muszom sie marasić wonglym, ani wachować piecow, coby w nich niy zagasło, ale ostatnio słysza, że i na blokach ni ma tak blank dobrze, bo bezmała som tam jakiś haje o liczniki przi tych fojercongach. A zajś jak kiery miyszko we swoji chałpie, to musi już na jesiyń sie o wongel starać, a w zimie niy umi se bez żodnej komedyje ponść z chałpy, bo zarozki we piecu zagaśnie i kaloryfer zamiast parzić po puk...

Czytaj więcej

Przepisy po śląsku - Pikelsznita

Pikelsznita z ajerkoniakiym Pieczymy dwa biszkopty w bratrule – jedyn bioły i jedyn kakaowy. Oba mażymy ajerkoniakiym. Bierymy liter mlyka i warzymy dwa budynie śmietonkowe, mogymy tam dosuć trocha wanilie. Do krymu dodować po troszce ubitego fajnie masła, kierego bierymy kole szterdzieści deko. Sztyjc miyszać, coby sie cfołki niy porobiły. Krym mazać hrubo miyndzy biszkopty polote ajerkoniakiym i trocha po wiyrchu. Jak kiery rod, to może se to pomazać z wiyrchu polywom szekuladowom.

Czytaj więcej

Bajka o śwince po śląsku

Bajka o śwince Babuć Kulo sie po placu babuć we marasie, rod w gnojoku ryje, po pije w kalfasie, kaj je reszta wopna i stare pająki, co się przipryczyły zza płota łod łąki. Gryzie babuć wongel jak słodki bombony, po pije go wodom, kaj gebiz łod omy leżoł zmoczony. Woda zzielyniała, skuli tego bardzij mu tyż szmakowała. Zeżro wieprzek mucha, ślywki ze swaczyny, po ym se po prawi resztom pajynczyny. Godali nom oma, że nikierzi ludzie som gynau zmazani, choćby te babucie. Dejmy na to ujec, jak przidzie naprany, tyż jak wieprzek śmierdzi i je okulany. Śmiejymy sie z wieprzkow, ale wszyscy wiedzom- kożdego babucia kiedyś ludzie zjedzą.

Czytaj więcej

Blog po śląsku- Ewelina Kuśka : Gwara śląska

sznupej