XV
Zigusiowe wnuki.
Najbardzij na świecie – bardzij niż swojim dwom babom przoł
Ziguś Margiytce, cerce, kiero z nikierymi rzeczami dojść fest sie do niego
podała, jak choćby dejmy na to z tym, że nierada robiła, ale fest rada lotała po gościnach i muzykach. Z tym
sie tyż Margiytka do tatulka podała, że tak jak łonymu dycko podobały sie
jednako wszystki frele i baby, tak łonej dyko sie podobały jednako wszystki
synki i chłopy. Skuli tego, jak yno trocha łod ziymie łodrosła napoczyna lotać
za kożdym kto mioł galoty.
Ziguś z Małgolom starali sie o Margiytka, toż ji tego
zakazawali i tuplikowali dziołsze, że przeca młodym karlusom je yno jedno we
głowie, a potym boroka frelka musi piastować. Skuli tego,że Margiytka sztyjc
wachowała aż łojcow niy bydzie w doma, coby uciyc zarozki na jako muzyka Ziga uprosił Augusta, ożyroka i elwra, kiery
nigdy ni mioł nic do roboty, yno chodzić po chałpach i wychciywać od ludzi,
coby trocha jeja dziołcha prziwachowoł, jak sie bydzie po szesyjach smykać.
August za to wachowani wiela niy chcioł – czasym yno jako flaszka gorzołki, abo
pora żymeł, toż Ziguś boł ś niego rod.
I rychtyg, łod czasu, jak August zaczon dziołcha wachować,
przestała sie tak smykać i zamiast ze swojimi rowniokami lotać, zaczyna na
szpacyry do lasa ś nim chodzić, abo siedzieli w jeji izbie i cojś se tam yno
pogadowali. Ziga z Małgolom byli radzi, że sie tak jejich cerka skamraciła z
chłopym, kierymu już szło na szterdzieści rokow, ale niy wiedzieć czamu, fest
dobrze sie z takom młodom dogadowoł. Toż jak August dycko u Margiytki w izbie
boł, Ziga godoł Małgoli, coby im niy przeszkodzać, bo chłop ji tam rozgaduje,
coby sie nigdzi niy smykała. Tak boło do czasu, aż Małgola zejrzała, że
Margittce zaczyno sie jakoś brzuch robić coroz wiynkszy, a jak sie o to Augusta
spytała, to chłop nic niy łodpedzioł, yno sie kajś stracioł i wiyncyj sie u
Zigusia w chałpie niy pokozoł. A Margiytka boła przi nadziei.
I tak narodziła sie Zigusiowi piyrszo wnuczka, kierej Alinka
dali na miano. Chcioł Ziga znojść potym Augusta, coby tyn jaki alimynta na
bajtla płacioł, ale chłopa żodyn już wiyncyj we wsi niy widzioł.
Ziga z Małgolom fest przoli Alince i bawili jom łod
malutkości, bo Margiytce wtynczas dziepiyro na siedminosty rok szło i jeszcze
do bajtla rynki ni miała. Dycko po połedniu chodzowoł starzik z wnuczkom na
szpacyry, hurdoł jom we wozyku, abo na cyji ji grywoł i pieśniczki śpiywoł, a
gorszył sie fest, jak Małgola zamiast dziecia piastować wolała gorzołka pić.
Margiytka trocha tam Alinka bawiła, czasym jom tyż nafutrowała, ale jak
dziołszce boło przeszło poł roku zaczyna za Danielym od Simkow lotać, kaj boło
bajtli w chałpie moc, a biyda aż piszczała.
Damian boł fajny synek i robota mioł na grubie, a ku tymu rod
bawioł Alinka, jak na zolyty ku Margiytce lotoł, toż pomyśloł Ziga, że mono ni
ma co młodym bronić, bo jego cera bydzie sie miała ś nim dobrze. Zolyciła tak
jego cera z tym Damianym bez pora piyknych miesiyncy i już se chłop myśloł, że
chneda sie wydo, już im izby na wiyrchu rychtowoł, coż kie jednego dnia
prziszła do Krykow nojwiynkszo klachula we wsi Janka Kocurowo. Piyrsze
wyklachała Małgoli kiery umrzył, kto sie bajtla spodziywo, co idzie we kierym
sklepie łacno kupić, a na koniec gruchła wiadomościom, że Damian Simko mo sie
chneda żynić z Dorkom z Rybnika, bo dziołcha je już fest przi nadziei. Jak sie
to Margiytka zwiedziała, to choćby pieron do nij strzelił. Zaleciała do Simkow
z wielkom hajom, ale boło już za nieskoro , bo staro Simkula yno pedziała to
samo, co klachula Dorka, że Damian za miesiąc sie żyni i do Rybnika ku babie
sie wykludzo. A Margiytka zajś boła przi nadziei.
Jak sie potym Małgola na nia ściekła czamu piyrszo niy
zaleciała do Simkow yno ślimatać poczyna i pedziała, że jeji Damian woli tego
kopocza łotlanego ze Rybnika. Łod tego czasu Margiytka boła markotno, bo fest
tymu chłopu przoła.
Porodziła syneczka , kierymu na miano Damianek dała, a jak go
porodziła, to na niego bardzo ani wejrzeć niy chciała, yno sie sztyjc smykała
po cołkich dniach i nocach, że jom nigdy w chałpie zastać niy szło. Damianka
zajś chowali Ziguś z Małgolom, ale coroz bardzij ich roztomańte klachule
obgadowały, że Alinka i Damianek ni majom tego co się bajtlom noleży. Małgola
przeca rada gorzołka piła, a Ziguś sie smykoł ze swojom cyjom, bo przeca boł
już na pyndzyji.
Nikierzi godali, że trza te bajtle Krykom łodebrać. Jak
Małgola słyszała taki godki, to haja robiła Zigusiowi, że to wszystko skuli
niego, bo łod czasu, jak jego kamrat Jorg Ostrzołek podciepnył Margiytka jak
mało boła i o ordeka sie fest gruchła, to w głowie ji cojś przeskoczyło i skuli
tego tak sie terozki smyko i za chłopami loce. Ale Ziguś wiedzioł, że dziołcha
to po nimu to mo, bo przeca łonymi sie dycko jednako wszystki dziołchy
podobały.
A Margiytka w końcu, jak już tego Damiana przebolała
skludziła sie do chałpy, ale zajś już boła na rozsuciu. Żodnymu nigdy niy
pedziała z kim tego bajtla mo, a jak go porodziła, to dała mu na miano Krzysio.
Ziguś z Małgolom fest pomstowali na nia, coby w końcu zaczyna
te swoji bajtel bawić, ale jak Krzysio mioł pora miesiyncy dziołcha zajś
zaczyna sie smykać. Wtynczas do Krykowej chałpy zaczyny przilazować jakiś baby,
kiere zaglondały do wszystkich izbow, łopytowały sie o Margiytka i lynkały
Małgole, że ji te bajtle zbierom do familije zastympczej.
Małgola z Zigom przoli swojim wnukom i łobiecowali, że łoni
bydom ich piastować i sie ło nich starać. Ale jednego piyknego dnia jak zajś te
baby prziszły, to zejrzały, że w kuchni wele bifyja stoji napoczynto flaszka z
gorzołkom, a Małgola ledwo na szłapach stoji, co tako je słabo, ku tymu mały
Krzysio jak na złość sztyjc ślimce, Damianek praje do galotek naproł, a Alinka
sama po dworze loce.
Potym bez dłogi roki Małgola pochała na somsiadki, że to
skuli tych murchlow i klaprulow te
bajtle zebrali, bo ich szpetnie obgodały, że ich niy wachujom. Co by tu niy
godać, Zigusiowe wnuki zostały zebrane kajś do cudzych ludzi, coby ich howali z
daleka od starzikow i mamulki, kiero wszystko smoliła i po cołkich dniach
smykała sie z ożyrokiym Kubom Kowalikiym, kiery nigdy niy krzyźbioł i Margiytka
tyż do gorzołki namowioł.
Ziguś zajś, niy poradzioł pogodzić sie z tym, że mu wnuki zebrali
i skuli tego wynokwioł knif, kiery kiejś we filmie widzioł o takich
haresztantach, co ze haresztu uciekali. Kozoł kupić Małgoli pecynek chleba, ale
żeby niy boł pokroty na sznitki i do wody go potym wraził coby sie ś niego tako
ciaplyta zrobiła. Ze chlebowej ciaplyty ulepioł Ziguś pistula, kiero potym
gutalinom na bronotno pomalowoł. Na głowa wraził se taki kłobuk, coby go poznać
niy boło, a na gymba naciagnył poficowano knisztrymfa od Małgole i taki
nastrojony jednej nocy zaszoł do chałpy od tych ludzi, co jego wnuki howali.
Zaklupoł do dźwiyrzi, a jak yno baba kiero tam miyszkała odymkła polynkoł jom
chlebowom pistulom i zaczon ryczeć.
–
Oddowej Krykowe wnuki, abo cie z tej pistule
zastrzela na amyn!
I tak zajś na chwila mieli Ziga z babom wnuki, ale dłogo tego
niy boło, bo choć baba, kiero ich howała piyrsze sie zlynkła, ale potym
zatelefonowała na policyjo i na drugi dziyń już pod Zigowom chałpom boła
opieka, policyjo i familijo zastympczo, kiero howała Krykowe wnuki.
Tak Ziga z Małgolom pozbyli bajtle od Margiytki, ale chneda
potym dziołcha prziszła nazod du dom, bo pedziła, że Kuba, tyn pieron łognisty
piere jom jak kota w miechu i skuli tego niy chce wiyncyj o nim słyszeć.
Za jakiś czas porodziła Margiytka cerka Justinka. I tak zajś
Ziga z Małgolom mieli wnuczka do piastowanio. Zdało sie im, że jejich Margiytka
sie wtynczas trzocha ustatkowała, bawiła swoja cerka, a jak dziołszka miała
praje dwa latka, to zaczyna godać, że roboty bydzie szukać, coby im boło
lepszy. Rod boł z tego Ziguś łogromnie i przed wszystkimi ludziami sie asioł,
że jego cerka przestała za chłopami lotać i terozki bydzie fest zocnom
niewiastom.
Tak boło, aż Margiytka poznała żyniatego Feliksa Gole, kiery
czynsto do somsiada Fizie na wysiady przilazowoł, coby w szkata ś nim pograć.
Ogupła dziołcha za tym Golom, choć ji Ziguś po cołkim czasie tuplikowoł, że
przeca baba od Feliksa, Ana mo nojwiynkszy pysk we wsi i jak sie dowiy, że
Margiytka ku niymu na zolyty loce, to jom ze skory łobedrze. Dziołcha niy
chciała o tym słyszeć i sztyjc yno tuplikowała, że przeca łoni z tym Feliksym
se yno piyknie pogadujom, a to ni ma nic złego.
Tak boło do czasu aż Margiytce zaczon brzuch rosnyć i
zejrzały to klachule ze wsi. Zarozki tyż zaleciały z ciepłym do Any, a ta
niewiela by brakowało, a dostałaby hercklekotow. Przileciała Ana Golowo do
Krykow z grabiami w gorści i zdało sie, że pozbijo nimi niy yno Margiytka, ale
i Zigusia wroz z Małgolom, skuli tego, że motyka wychowali, co za żyniatymi
chłopami loce. Wytargała wtynczas Ana Margiytce praje wszystki szkuty, zrobiła
ji dwie bojle pod łoczami, a rzić tak ji tymi grabiami łotrzaskała, że bez pora
tydni ni mogła na stołku prosto usiedzieć. Zigusiowi tyż pukel cołki
łotrzasjkała jak bronić cerka chcioł, a Małgole tak chlasła tym sztilym łod
grabi, że żebra miała lilowe. Łod tego czasu Feliks Gola już nigdy niy prziszoł
do Fiziow, coby w szkata grać, a i na szesyji go widać niy boło i ludziska
godali, że Ana zawiyro go w kumorze na klucz za to, że Margiytce tego bajtla
zrobioł. A u Krykow chneda potym narodziła sie dziolszka, kierej na miano
Karolinka dali.
Łod tego czasu, jak jom ta Ana tak zeprała przestala sie
Margiytka smykać i za chłopami lotać. Wroz z Zigusiym i Małgolom piastowała
swoji bajtle jak sie noleży, a pora rokow nieskorzij zapoznała takigo starszego
już karlusa, kiery boł na pyndzyji i ślubu ś nim nabrała. Wroz ze swojim
chłopym zaczyna kludzić życi przikłodne, jak Pon Boczek nakozoł i za jakiś czas
te dwa starsze bajtle, kiere ji downij zebrali nazot du dom skludzili.
Terozki dycko idzie Zigi napotkać jak ze swojimi wnukami
szpacyruje, a przaje im tak fest, ale to fest, jak niczymu inkszymu na tym
świecie.
Komentarze
Prześlij komentarz