Śmierć i Biyda
Na początku świata ludzi boło mało,
a sztyjc miyndzy nimi Śmiertka grasowała.
Fest dobrze sie miała bachrato motyka,
nigdy ji niy brakło chleba, kyjzy, mlyka.
Aż zeszła sie z Biydom, ta sie za nia wziyna,
skończoł sie chlyb rano, mlyko na swaczyna
i lichła Śmierć w łoczach, yno skora, kości,
aż zaczyna błagać łod Biydy litości.
Ludzie byli radzi, że Śmierć lichła fest.
Coroz to na świecie ludzi wiyncyj jest.
Śmierć giyrami z kości ledwa wymachuje,
a Biyda sztyjc na ni i krew wycyckuje.
- Dom ci pokoj Śmiertko, ty se ludzi koś,
ale – pado Biyda – łobiecej mi cojś.
Chca jo być ci rowno, aż do końca świata,
chca wroz z tobom ludzi do trułow wymiatać.
I rychtyg, już dycko łobie światym rządzom,
Biyda morzi ludzi, a Śmierć ich wykończo.
Na początku świata ludzi boło mało,
a sztyjc miyndzy nimi Śmiertka grasowała.
Fest dobrze sie miała bachrato motyka,
nigdy ji niy brakło chleba, kyjzy, mlyka.
Aż zeszła sie z Biydom, ta sie za nia wziyna,
skończoł sie chlyb rano, mlyko na swaczyna
i lichła Śmierć w łoczach, yno skora, kości,
aż zaczyna błagać łod Biydy litości.
Ludzie byli radzi, że Śmierć lichła fest.
Coroz to na świecie ludzi wiyncyj jest.
Śmierć giyrami z kości ledwa wymachuje,
a Biyda sztyjc na ni i krew wycyckuje.
- Dom ci pokoj Śmiertko, ty se ludzi koś,
ale – pado Biyda – łobiecej mi cojś.
Chca jo być ci rowno, aż do końca świata,
chca wroz z tobom ludzi do trułow wymiatać.
I rychtyg, już dycko łobie światym rządzom,
Biyda morzi ludzi, a Śmierć ich wykończo.
Komentarze
Prześlij komentarz