Na granicy

Miyni sie.

Gorszoł sie Pon Boczek ze kapliczki
pod płonkom jak bachrato Maryjka
krynciła rziciom. dioboł sie śmieje
padali oma jak wiater wioł. kieryś sie
wiyszo na chudym stromku a Meluzyna
w kuminie gro.

siedzom szwigermuter ze spuszczonom
głowom spod płonki Pon Boczek ciekawy
zaglondo. śmigajom kitami sagimi podlotki
wonio w chałpie ciszom i nowom niewiastkom.

miyniom się czasy jak baby w pryku łod
synka co z życio na kryka sie śmieje. łojcowie
zawrzici w winiuszkach siwych kudeł umrzom
cicho w lazarecie w nowym Ślonsku
w nowomodnym świecie.


Erwinowi

Wolała już to dudrani i dropani
egzymy na lewej szłapie.
wolała już to warzyni zupy z pieczek
co sama niy rada.

zajs ślimok zeżroł płonka spod płota
bajtle lopatrujom chorego szmaterloka.
śipi.

Erwinowi niy trza paryzola. idzie ku niymu
sago staro baba bez gańby. idzie ku niymu
bez roki zielonych trześni i łostatnich
gruszek bez grziby w lesie i śniyg na olszy
kaj gniozdo boczonia spadło wroz z klarom
co zgasła łońskigo roku.


Na granicy

Ryszawe łogniki kulają sie
naokoło bodziokow trowy
co żgo palce bajtli. jejich
muzyka jak bruszyni kosy
bez macanio wlazła pod
spodek kaj rośnie żołto kurka
frela chroboka biołego beboka
co przyfiurgoł sam z babim latym
i zostoł na sztyjc.

jeszcze starzik z rozkokoconymi
szkutami niy zdążoł złowić mlycza
w bronotnym kaczoku a już
krynconka ze sztyngla wiyszom
se na ucho dwanoście rokow jak
umrzyli. świycom terozki
pod kympom choćby konszczyczek
metanu kierego niy poradzili chycić
mamulka ziymia.

moji korzynie porozruwane butlym
strzylanio w przodku i martwom
gościom przodka z wongliczkiym
jak łoczko w pieszczonku. tyn
niewielki marasek pomiyszany ze
krwiom je mojom ojczyznom
i rzykaniym kierym stromy szuszczom.

macom swiatło miyndzy gałynziom
i liściym, macom niebo dycko jak czuja
pod szłapami klupani serc. je żech
Ślązoczkom. To ni ma leko być
dycko na granicy nieba i ziymi.