Skąd sie bierom diobły

Skąd sie wziyny diobły.

 

- Starko - pyto mały Hynio -

skąd sie tela diobłow wziyno?

Czamu straszom, sztyjc tyrajom

i do grzychow namowiajom?

- Jak chcesz wiedzieć to ci powiym-

starka dropiom sie po głowie-

podź, siednymy tu w kąciku.

Słochej dobrze! Siedź po cichu!

Kiejś, fest downo, przed wiekami,

tak to boło z aniołami:

Jedne w wielkij zgodzie żyły

i Pon Boczka bardzo czciły,

a na ziymi wszyscy ludzie

miyndzy sobom żyli w zgodzie.

Jako w niebie, tak na ziymi

wszyscy byli blank szczynśliwi.

Ale jedyn boł zły anioł,

co Lucyper mioł na miano,

blank łon anioły, przoły.

Aż wybuchła wielko haja,

coby Bogu tak niy

piere sie aniołow zgraja,

pierom sie niebiański chóry!

Zejrzoł to Pon Boczek z gory

i sie styrczoł: - Coż to znaczy!?

Niech Lucyper sie tłomaczy!

A zły anioł tak łodpowiy:

- Już niy byda służył Tobie,

mom dośc przocio i dobroci,

niech na ziymi grzych zagości!

Toż Pon Boczek sie znerwowoł,

że Lucyper mu nazdowoł.

Wyciep te anioły z nieba,

bo złych duchow mu niy trzeba,

zmiynioł w deszczu ich kropelki.

Potym spuścioł tyn deszcz wielki

w doł do piekła i tak pado:

- Niech se kożdo kropla spado

na som spodek, a kaj chlaśnie

tam niech bydzie dioboł właśnie

i zostanie wieczność cało.

I jak pedzioł, tak sie stało.

Lecioł tyn deszcz prosto z nieba,

a po drodze boła ziymia.

Jedne krople jom minyły,

ale inksze niy trefiły

na dno piekła i kapały

miyndzy studnie, trowy, skały,

do kaczokow i do stodoł,

a kaj chlasły, tam boł dioboł.

Jak łobiecoł to Pon Boczek

z tego miejsca już niy uciyk

i w tym miejscu straszy, kusi,

prześladuje dioboł ludzi.

Teroz ludzie dużo grzeszom

z czego diobły fest sie cieszom.

A Lucyper w piekle czako,

coby dusza łapnyć jako.

Już wiysz synku, skąd sie wziyny

wszystki diobły na tyj ziymi?

- Ja, terozki byda wiedzioł,

w szkole porozprowiom dzieciom.