Przejdź do głównej zawartości

Posty

Wyświetlam posty z etykietą przedstawienia obrzędowe

Nitki z nieba

Skryło sie słońce za chmurami, wiater łoszkuboł liści ze stromow, a ludzie pozbiyrali już ziymioki z pola i terozki grzejom sie przi kachlokach. Kole wysoki, niebieskij bramy przedeptuje świynty Pieter w ciepłej kufaji i guminiokach - przeca i tukyj jesiyń dowo znać o siebie.Przed bramom tyczy dłogo raja borokow, kierzi czakajom na swoja kolejka, ale niż świynty łotworzi brama wielkim kluczym musi piyrsze poczytać cołko litanijo grzychow i dobrych uczynkow. Ja, ja - niy kożdo duszyczka doczko sie przeleziynio na drugo strona. A tam na spodku już zaciyro swoji łoszkliwe łapy " tyn czorny pieron"! Kajś tam w kątku kwiczom maluśki, sagi duszyczki - to małe, niyłochrzczone bajtle, kierych jeszcze przed urodzyniym pozbawiły życio jejich wygodne mamulki. Zima je tym boroczkom, aże zima, bo słoneczko wiyncyj swojich promyczkow przeciśnie na spodek - coby łogrzoć cołko ziymia, a tukyj w siyni do raju kamiynnno delowka oziombo małe szłapeczki. Ja, przidałyby sie jaki liche jakielki.