Przejdź do głównej zawartości

Danuta idzie nocą do miasta.


Danuta idzie nocą do miasta.                                               

na ulicach upadli ludzie spacerują pod rękę z upadłymi aniołami.
na wystawach sklepowych śpią manekiny. w ich nieruchomych
źrenicach odbija się światło latarni.

w pubie za rogiem gruba dziewczyna uśmiecha się do przystojnego
mężczyzny. Danuta przystaje zauroczona jego błękitnymi oczami.
on jednak widzi przed sobą tylko szybę.

Danuta tańczy na środku ulicy. manekiny ze sklepu uśmiechają się
jak tamta dziewczyna z pubu. nie mogą jednak opuścić swoich
kolekcji. bez nich  byłyby tylko kawałkami plastiku.

Danuta jest jedną z nich. miasto jest dla niej martwym miejscem.
gdy odchodziła czerwony kogut długo wodził za nią wzrokiem
jakby miała już nigdy nie wrócić.

przesyła mu prywatną wiadomość po drutach telefonicznych.
może dotrze. usiądzie na grzędzie ogrzeje się w ciszy oczekiwania.
a wtedy gdzieś w dalekich światach

zrodzi się zupełnie nowe jej prywatne słońce. zbudzi ono manekiny
ze sklepu i przyjdą na jej prywatne podwórko i zatańczą w tak pięknie
aż wszystkie kury zzielenieją z zazdrości.

Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Gwara śląska najgryfniejsze wlazowania

Kuloki i hajcongi

Jak już przidzie styczyń to praje dycko je bioło za łoknym, aże bioło, autami ludzie niy poradzom wyjechać ze swojich placow skuli śniegu, a kaj człowiek sie yno niy podziwo, lotajom ludziska po szesyjach z roztomańtymi hercowami i inkszymi łopatami i łodciepujom te wielki hołdy. Wszyndzi je gładko i trza dować pozor jak sie idzie we ważnej sprawie na klachy do somsiadki, abo do roboty. A jak je zima w chałpach! Trza hajcować we wszystkich piecach, bo inakszy pazury łod mrozu ulatujom. Jo dycko myślach że nojlepszy sie majom ci, kierzi miyszkajom na blokach, bo dycko majom ciepło, niy muszom sie marasić wonglym, ani wachować piecow, coby w nich niy zagasło, ale ostatnio słysza, że i na blokach ni ma tak blank dobrze, bo bezmała som tam jakiś haje o liczniki przi tych fojercongach. A zajś jak kiery miyszko we swoji chałpie, to musi już na jesiyń sie o wongel starać, a w zimie niy umi se bez żodnej komedyje ponść z chałpy, bo zarozki we piecu zagaśnie i kaloryfer zamiast parzić po puk...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Przepisy po śląsku - Pikelsznita

Pikelsznita z ajerkoniakiym Pieczymy dwa biszkopty w bratrule – jedyn bioły i jedyn kakaowy. Oba mażymy ajerkoniakiym. Bierymy liter mlyka i warzymy dwa budynie śmietonkowe, mogymy tam dosuć trocha wanilie. Do krymu dodować po troszce ubitego fajnie masła, kierego bierymy kole szterdzieści deko. Sztyjc miyszać, coby sie cfołki niy porobiły. Krym mazać hrubo miyndzy biszkopty polote ajerkoniakiym i trocha po wiyrchu. Jak kiery rod, to może se to pomazać z wiyrchu polywom szekuladowom.
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Bajka o śwince po śląsku

Bajka o śwince                                     Babuć Kulo sie po placu babuć we marasie, rod w gnojoku ryje, po pije w kalfasie, kaj je reszta wopna i stare pająki, co się przipryczyły zza płota łod łąki. Gryzie babuć   wongel jak słodki bombony, po pije go wodom, kaj gebiz łod omy leżoł zmoczony. Woda zzielyniała, skuli tego bardzij mu tyż szmakowała. Zeżro wieprzek mucha,   ślywki ze swaczyny, po ym se po prawi resztom pajynczyny. Godali nom   oma, że nikierzi ludzie som gynau zmazani, choćby te babucie. Dejmy na to ujec, jak przidzie naprany, tyż jak wieprzek śmierdzi i je okulany. Śmiejymy sie z wieprzkow, ale wszyscy wiedzom- kożdego   babucia kiedyś ludzie zjedzą.
Prześlij komentarz
Czytaj więcej