Przejdź do głównej zawartości

Kalkulacje blondynki


Kalkulacje blondynki .              
kolejny atak robotów dla których śmierć nie jest rozkładem
a udoskonaleniem po naprawie bardziej czułych części.
wstrzykuję sobie botoks  w żyłki  nerwów żeby zesztywniały
nabrały prężności.

kalkuluję. obliczam odległość lecz i tak nie czuję się bezpieczna.
nakładam wiec odżywkę na włosy na wypadek klęski żywiołowej.
ochronny blask i prostowanie mogą je ocalić podobnie jak stopy
ocali obuwie na wysokich obcasach.

od wschodu śmierć idzie-  mówią ludzie -  śmierć idzie
w kombinezonie strażaka - nikomu już nie można ufać.
nakładam na skórę krem z filtrem. okna zasłonię zielonymi storami.
zielony to kolor uspakajający.

spokojnie -  mam jeszcze po kawałku jędrnego ciała tam gdzie trzeba.
mogę go użyć jako tarczy. i serce tez mam nadal na swoim miejscu.
mogę podzielić się kawałkiem tego serca z kimś kto na niego zasługuje.



Podobno.
podobno gdzieś jeszcze żyją ludzie na wolności
ale my jesteśmy starzy. mamy pokój w którym
reperują nam części.

mamy szafy na leki. namaszczają nas olejami
konserwują nam skórę. nie możemy się
już rozmnażać.

nadal jesteśmy uzależnieni od naszych mięśni
i kości ale niektóre narządy zastępują nam
nowiutkimi częściami.

coś w nich czasem szeleści jak w prawdziwej
naturze za horyzontem młodości gdzie
podobno

nadal żyją ludzie  na wolności targani
 uczuciami  o których my powoli
zapominamy.


Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Gwara śląska najgryfniejsze wlazowania

Kuloki i hajcongi

Jak już przidzie styczyń to praje dycko je bioło za łoknym, aże bioło, autami ludzie niy poradzom wyjechać ze swojich placow skuli śniegu, a kaj człowiek sie yno niy podziwo, lotajom ludziska po szesyjach z roztomańtymi hercowami i inkszymi łopatami i łodciepujom te wielki hołdy. Wszyndzi je gładko i trza dować pozor jak sie idzie we ważnej sprawie na klachy do somsiadki, abo do roboty. A jak je zima w chałpach! Trza hajcować we wszystkich piecach, bo inakszy pazury łod mrozu ulatujom. Jo dycko myślach że nojlepszy sie majom ci, kierzi miyszkajom na blokach, bo dycko majom ciepło, niy muszom sie marasić wonglym, ani wachować piecow, coby w nich niy zagasło, ale ostatnio słysza, że i na blokach ni ma tak blank dobrze, bo bezmała som tam jakiś haje o liczniki przi tych fojercongach. A zajś jak kiery miyszko we swoji chałpie, to musi już na jesiyń sie o wongel starać, a w zimie niy umi se bez żodnej komedyje ponść z chałpy, bo zarozki we piecu zagaśnie i kaloryfer zamiast parzić po puk
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Bebok - straszki śląskie

Bebok Starki i ciotki, opy i omy, somsiod i potka dobry znajomy, kożdy sztyjc straszy i yno godo, że zmierzłe bajtle, to bebok zjodo. Jak niy poschraniosz graczek z delowki, jak we Wilijo niy zjysz makowki, jak locesz, abo straszysz kamratki, jak klupiesz wieczor w dźwiyrze sąsiadki, to już cie straszom, że bebok leci. Zaroz wylezie i zeżro dzieci. Choć żejś go jeszcze niy widzioł wcale, bo sztyjc kajś siedzi som na powale, abo za ścianom szuści i klupie, abo spi w szparze w starej chałupie. Bebok w stodole, bebok je w rzece, a jak tam przidziesz, to łon uciecze. A je łoszkliwy, jak mało kiery, choć ni mo kryki, ani giwery. A jednak, bojom fest sie go dzieci, bo żodyn niy wiy, skoro przileci. Toż, kożdy dumo i rozważuje jak tyż tyn bebok sie prezyntuje. Czy łon je wielki jak kumin z gruby,   Abo, jak mrowca bebok łoszkliwy je mały, abo ciynki jak szpanga. Czy łon mo muskle i dźwigo sztanga, abo je leki jak gynsi piyrzi, abo si
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Bajka o śwince po śląsku

Bajka o śwince                                     Babuć Kulo sie po placu babuć we marasie, rod w gnojoku ryje, po pije w kalfasie, kaj je reszta wopna i stare pająki, co się przipryczyły zza płota łod łąki. Gryzie babuć   wongel jak słodki bombony, po pije go wodom, kaj gebiz łod omy leżoł zmoczony. Woda zzielyniała, skuli tego bardzij mu tyż szmakowała. Zeżro wieprzek mucha,   ślywki ze swaczyny, po ym se po prawi resztom pajynczyny. Godali nom   oma, że nikierzi ludzie som gynau zmazani, choćby te babucie. Dejmy na to ujec, jak przidzie naprany, tyż jak wieprzek śmierdzi i je okulany. Śmiejymy sie z wieprzkow, ale wszyscy wiedzom- kożdego   babucia kiedyś ludzie zjedzą.
Prześlij komentarz
Czytaj więcej