Przejdź do głównej zawartości

Ewelina Kuśka- Bachrato królewna bajka po śląsku

Bachrato królewna- Po śląsku



Bachrato królewna
Za groniami, za stromami,
za strymi krzipopami
przed rokami tymu wiela
żoł krol z babom.  Mieli cera.
Choć krolewna piykno była
rada jadła, rada piła.
Fet i woszty robiom swoji.
A ku tymu, drodzy moi
keks, bombony, kreple, moczka.
Rynce załomała szwoczka.
Ni ma tela sztofu w mieście,
knefli brakło już wkrolestwie.
Wszystki klajdy popukały,
a strzewiki sie zdeptały.
Krol już ślimce, bo niestety
w mieście kończom sie maszkety.
A krolewna wszystko smoże.
Łoto-  zawaliła łoże.
Chned łordeka sie zapadnie,
a królestwo się rozpadnie.
Zawezwano w końcu wróżka,
co je lekko, choćby muszka.
W lufcie furgo jak rakieta,
choć na karku ciynżko keta.
Niech krolewna zaczaruje,
abo myni jom futruje.
Przileciała wróżka chned.
Piyrsze ji wyciepła fet.
Woszty biydnym rozdziylała,
a królewnie tak padała:
- Jak chcesz ksiyncia kiejś zapoznać,
muszą skończyć się te błozna.
Czas gymizom łobsioc pola,
czas na ćwikla i fandzola.
Zamiast krepla -  oberiba,
Zamiast cole – pić pokrziwa.
Wiedziom przeca wszystki dzieci
- jysz gymiza – woga śleci.
Toż nakozoł krol kuchrce,
niech umyje wszystki garce,
bo krolewna mo sam dieta,
niech niy spomni o maszketach.
Wszyscy warzom łotąd chudo.
Czy sie schudnyć dziołsze udo?
Za groniami, za stromami,
Za strymi krzipopami
Żoł krol rokow tymu wiela,
Co mioł baba i mioł cera
Piykno, wiotko, choćby wróżka
I podano do Kopciuszka,
Kiery wydoł się za ksiyncia.
A krolewna je do wziyncia.
Toż karlusy stojom rajom
i sie o nia ubiegają.
Wszysto dziynki jeji diecie.
A co dali, to już wiycie.

Komentarze

Gwara śląska najgryfniejsze wlazowania

Kuloki i hajcongi

Jak już przidzie styczyń to praje dycko je bioło za łoknym, aże bioło, autami ludzie niy poradzom wyjechać ze swojich placow skuli śniegu, a kaj człowiek sie yno niy podziwo, lotajom ludziska po szesyjach z roztomańtymi hercowami i inkszymi łopatami i łodciepujom te wielki hołdy. Wszyndzi je gładko i trza dować pozor jak sie idzie we ważnej sprawie na klachy do somsiadki, abo do roboty. A jak je zima w chałpach! Trza hajcować we wszystkich piecach, bo inakszy pazury łod mrozu ulatujom. Jo dycko myślach że nojlepszy sie majom ci, kierzi miyszkajom na blokach, bo dycko majom ciepło, niy muszom sie marasić wonglym, ani wachować piecow, coby w nich niy zagasło, ale ostatnio słysza, że i na blokach ni ma tak blank dobrze, bo bezmała som tam jakiś haje o liczniki przi tych fojercongach. A zajś jak kiery miyszko we swoji chałpie, to musi już na jesiyń sie o wongel starać, a w zimie niy umi se bez żodnej komedyje ponść z chałpy, bo zarozki we piecu zagaśnie i kaloryfer zamiast parzić po puk...

Przepisy po śląsku - Pikelsznita

Pikelsznita z ajerkoniakiym Pieczymy dwa biszkopty w bratrule – jedyn bioły i jedyn kakaowy. Oba mażymy ajerkoniakiym. Bierymy liter mlyka i warzymy dwa budynie śmietonkowe, mogymy tam dosuć trocha wanilie. Do krymu dodować po troszce ubitego fajnie masła, kierego bierymy kole szterdzieści deko. Sztyjc miyszać, coby sie cfołki niy porobiły. Krym mazać hrubo miyndzy biszkopty polote ajerkoniakiym i trocha po wiyrchu. Jak kiery rod, to może se to pomazać z wiyrchu polywom szekuladowom.

Bajka o śwince po śląsku

Bajka o śwince                                     Babuć Kulo sie po placu babuć we marasie, rod w gnojoku ryje, po pije w kalfasie, kaj je reszta wopna i stare pająki, co się przipryczyły zza płota łod łąki. Gryzie babuć   wongel jak słodki bombony, po pije go wodom, kaj gebiz łod omy leżoł zmoczony. Woda zzielyniała, skuli tego bardzij mu tyż szmakowała. Zeżro wieprzek mucha,   ślywki ze swaczyny, po ym se po prawi resztom pajynczyny. Godali nom   oma, że nikierzi ludzie som gynau zmazani, choćby te babucie. Dejmy na to ujec, jak przidzie naprany, tyż jak wieprzek śmierdzi i je okulany. Śmiejymy sie z wieprzkow, ale wszyscy wiedzom- kożdego   babucia kiedyś ludzie zjedzą.